Αναιμία και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

Αναιμία είναι η κατάσταση κατά την οποία τα ερυθρά κύτταρα του αίματος είναι χαμηλά. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν οξυγόνο από τους πνεύμονες στους ιστούς του σώματος όπου και χρησιμοποιείται. Η τιμή της αιμοσφαιρίνης αποτελεί ένα μέτρο για το σύνολο της περιεκτικότητας των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Τα φυσιολογικά επίπεδα αιμοσφαιρίνης στο αίμα έχουν διαφορετική τιμή για τους άντρες και διαφορετική για τις γυναίκες. Επίπεδα κάτω από 120g/L στις γυναίκες και κάτω από 130g/L στους άντρες θεωρούνται μη φυσιολογικά, και δείχνουν αναιμία.

Σημείωση: όλα τα εργαστήρια δεν χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες τιμές όταν μετρούν ουσίες όπως η αιμοσφαιρίνη.

Όταν η αναιμία είναι ήπια, ίσως να μην υπάρχουν άσχημες επιδράσεις στον οργανισμό. Εν τούτοις, αν η αναιμία γίνει πιο σοβαρή, ίσως οδηγήσει σε μείωση της ενέργειας, σε κούραση, σε «διακοπή» της αναπνοής και κάποιες φορές σε ευαισθησία στα κρυώματα. Ο μοναδικός τρόπος για να διαπιστωθεί η αναιμία είναι ο έλεγχος των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματός, και ειδικά της αιμοσφαιρίνης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με μέτρια – προς σοβαρή – νεφρική ανεπάρκεια εμφανίζουν αναιμία. Αυτό συμβαίνει επειδή οι νεφροί παράγουν έναν χημικό αγγελιοφόρο (ορμόνη) που «λέει» στον μυελό των οστών να παράγει περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτός ο χημικός αγγελιοφόρος ή ορμόνη αποκαλείται ερυθροποιητίνη. Όταν οι νεφροί δεν λειτουργούν καλά, δεν παράγουν αρκετή ερυθροποιητίνη και έτσι ο μυελός των οστών δεν λαμβάνει το μήνυμα για να παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια. Το αποτέλεσμα είναι να παράγονται λιγότερα ερυθρά αιμοσφαίρια, και με την πάροδο του χρόνου οι ασθενείς να γίνονται αναιμικοί.

Αν κάποιος πιστεύει ότι πάσχει από αναιμία, θα πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό του. Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από το ακριβές αίτιο της αναιμίας. Οι επιλογές της θεραπείας περιλαμβάνουν:

1.Διατροφικές αλλαγές

Μια δίαιτα πτωχή σε σημαντικές βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία ίσως συμβάλει στην αναιμία. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές διατροφικές ανάγκες βάσει της ηλικίας του, του ιατρικού ιστορικού του και της νεφρικής του λειτουργίας.

2. Συμπληρώματα διατροφής

Ο γιατρός ίσως συστήσει συμπληρώματα διατροφής. Το πιο σύνηθες συμπλήρωμα διατροφής είναι ο σίδηρος. Η ανεπάρκεια σιδήρου (έλλειψη) μπορεί να θεραπευτεί με χάπια ή με ενδοφλέβια χορήγηση. Η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 μπορεί να θεραπευτεί με χάπια ή με ένεση (ενδομυϊκή, ή ΙΜ). Επιπλέον φολικό οξύ μπορεί να ληφθεί με την μορφή χαπιού.

3. Συνταγογράφηση φαρμάκων.

Ο γιατρός ίσως συνταγογραφήσει φάρμακα προκειμένου να αυξηθούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια που παράγει ο οργανισμός. Αυτά τα φάρμακα είναι συνθετικές ορμόνες που λειτουργούν σαν φυσική ερυθροποιητίνη προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν μέσω υποδόριας ή ενδοφλέβιας ένεσης.

Μεταγγίσεις αίματος.

Κάποιες φορές, όταν η αναιμία είναι πολύ σοβαρή ή πρέπει να θεραπευτεί πολύ γρήγορα, γίνεται μεταγγίση αίματος. Με μια μετάγγιση αίματος, ερυθρά αιμοσφαίρια από έναν εθελοντή δότη μεταφέρονται μέσω μιας ενδοφλέβιας γραμμής προκειμένου να αυξηθεί η αιμοσφαιρίνη στο αίμα του ασθενούς.

Αθεράπευτη η αναιμία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Χαμηλά επίπεδα ερυθρών αιμοσφαιρίων ίσως έχουν ως αποτέλεσμα η καρδιά να «εργάζεται» πιο σκληρά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πάχυνση της αριστερής πλευράς της καρδιάς, η οποία είναι μια σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται υπερτροφία της αριστεράς κοιλίας. Η θεραπεία της αναιμίας μπορεί να αυξήσει την ενέργειά και να κάνει τον ασθενή να αισθανθεί καλύτερα. Μπορεί να βελτιώσει την νοητική ικανότητα, καθώς και την φυσική, κοινωνική και σεξουαλική λειτουργία.